( অপূৰ্ব দাস )
এতিয়া বহুতৰে পাথৰ হোৱাৰ সমস্যা হৈ পৰিছে, যিকোনো বয়সৰ যিকোনো ব্যক্তিৰ লগত হ’ব পাৰে, সেয়া পুৰুষ হওক, মহিলা হওক বা শিশু হওক।
পাথৰৰ সমস্যাই তীব্ৰ বিষৰ লগতে আন বহু ধৰণৰ সমস্যা বৃদ্ধি কৰে, যাৰ বিষয়ে জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰু সকলো মানুহে নিয়মিতভাৱে ইয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি থাকিব লাগে। পাথৰ প্ৰধানকৈ শৰীৰৰ দুটা অংশত দেখা দিয়ে – বৃক্ক আৰু পিত্তথলী। এই লেখাটোত পিত্তথলীৰ পাথৰ আৰু ইয়াৰ ফলত হোৱা সমস্যাৰ বিষয়ে জনাম।
পিত্তথলীত পাথৰৰ সমস্যা এতিয়া যথেষ্ট সাধাৰণ হৈ পৰিছে। এই সমস্যাৰ সৃষ্টি হয় যেতিয়া কলেষ্টেৰল, বিলিৰুবিন বা অন্যান্য পদাৰ্থ পিত্তত অতিৰিক্তভাৱে জমা হৈ কঠিন কণালৈ পৰিণত হয়। সাধাৰণতে প্ৰাৰম্ভিক অৱস্থাত পিত্তথলীত পিত্তৰ পাথৰৰ কোনো স্পষ্ট লক্ষণ দেখা নাযায় যদিও পাথৰৰ আকাৰ বৃদ্ধি হোৱাৰ লগে লগে ই শৰীৰত বহু ধৰণৰ সমস্যা বৃদ্ধি কৰে।
পিত্তথলীৰ পাথৰৰ ফলত কি কি সমস্যা হয়?
পিত্তৰ পাথৰৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰথম অৱস্থাত সাধাৰণতে কোনো সমস্যা অনুভৱ নকৰে, অৱশ্যে যদি পাথৰৰ আকাৰ ডাঙৰ হয় তেন্তে ই তীব্ৰ বিষ আৰু আন বহুতো স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। যদি পিত্ত থলীৰ নলীত পাথৰ আবদ্ধ হৈ পৰে আৰু বন্ধ হৈ পৰে তেন্তে তাৰ ফলত হোৱা লক্ষণসমূহ অধিক গুৰুতৰ হ’ব পাৰে।
সাধাৰণতে পিত্তথলীৰ পাথৰৰ বাবে এই ধৰণৰ সমস্যা বেছিকৈ দেখা যায় -
• পেটৰ ওপৰৰ সোঁফালে হঠাৎ আৰু দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পোৱা বিষ।
• পিত্তৰ পাথৰৰ বিষ কেইবা মিনিটৰ পৰা কেইঘণ্টামানলৈকে থাকিব পাৰে।
• কান্ধৰ পৰা কঁকাললৈকে বিষ হ'ব পাৰে।
• বমি বমি লগা বা বমি হোৱা।
কিয় হয় পাথৰ ?
পাথৰ সাধাৰণতে লিভাৰ, অগ্নাশয় আৰু বৃক্ক দুৰ্বল হ'লে হ'য়। বেয়া খাদ্য খোৱাৰ ফলত, শাৰীৰিক পৰিশ্ৰম বা ব্যায়াম নকৰাৰ ফৰত ।
এই সমস্যাৰ সৃষ্টি হয় যেতিয়া কলেষ্টেৰল, বিলিৰুবিন বা অন্যান্য পদাৰ্থ পিত্তত অতিৰিক্তভাৱে জমা হৈ কঠিন কণালৈ পৰিণত হয়।
পিত্তথলীত পাথৰ নহ’বলৈ কি কৰিব লাগে?
কেতিয়াবা পাথৰ হ’লে পিত্তথলীত সংক্ৰমণ আৰু প্ৰদাহ হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত জ্বৰ আৰু বমি হ’ব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও পিত্তনলীত বন্ধ হোৱাৰ বাবে হজম শক্তি প্ৰভাৱিত হয় আৰু জণ্ডিচৰ সমস্যা হ’ব পাৰে। পিত্তথলীৰ পাথৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সকলোৱে কিছুমান কথাত গুৰুত্ব দিব লাগে।
• আঁহযুক্ত খাদ্য বেছিকৈ খাব লাগে
ফল-মূল (আপেল, নাচপতি), শাক-পাচলি, গোটা শস্য আদিয়ে হজম শক্তি সুস্থ কৰি ৰাখে আৰু পাথৰ গঠনৰ সম্ভাৱনা কমায়। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে উচ্চ আঁহযুক্ত খাদ্যই পিত্তত কলেষ্টেৰলৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে, যিয়ে পিত্তৰ পাথৰ ৰোধ কৰিব পাৰে।
• দ্ৰুত ওজন হ্ৰাসৰ পৰা বিৰত থাকক
পিত্তথলীত পাথৰ হোৱাৰ সম্ভাৱনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ ওজন নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখক। যদি আপুনি অতিৰিক্ত ওজন আৰু ইয়াক কমাব বিচাৰে তেন্তে ক্ৰমান্বয়ে ওজন কমাব। দ্ৰুত ওজন কমিলে পিত্তত পাথৰ হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পাব পাৰে। চিকিৎসকে কয় যে হঠাতে ওজন কমিলে পিত্তত কলেষ্টেৰলৰ ভাৰসাম্যহীনতা বৃদ্ধি পায়, যাৰ ফলত পাথৰ গঠন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে।
• হাইড্ৰেটেড হৈ থাকক (প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী খাব লাগে)
শৰীৰত পানীৰ অভাৱত পিত্ত ঘন হৈ পৰে, যাৰ ফলত পাথৰ সৃষ্টি হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়। অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে দৈনিক ২-৩ লিটাৰ পানী খালে পিত্তৰ সঠিক প্ৰবাহ বজাই ৰখাত সহায় কৰে। প্ৰচুৰ পৰিমাণে পানী খোৱাৰ অভ্যাস গঢ়ি তুলিলে আপুনি পিত্তথলীৰ পাথৰ আৰু বৃক্কৰ পাথৰ দুয়োটাৰে পৰা সুৰক্ষিত হৈ থাকিব পাৰে।
• নিয়মিতভাৱে ব্যায়াম কৰিব
মেদবহুলতাক বহু ধৰণৰ ৰোগৰ লগতে পিত্তথলীত পাথৰ হোৱাৰ প্ৰধান কাৰণ বুলি গণ্য কৰা হয়। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে সপ্তাহত ১৫০ মিনিট শাৰীৰিক পৰিশ্ৰম কৰিলে পাথৰ হোৱাৰ সম্ভাৱনা ৩০% হ্ৰাস পাব পাৰে। ব্যায়াম কৰাৰ অভ্যাসটোৱে আপোনাৰ সামগ্ৰিক ফিটনেছ বজাই ৰখাত সহায়ক হ’ব পাৰে।
পিত্তথলীৰ পাথৰ বহু ক্ষেত্ৰত গুৰুতৰ হ’ব পাৰে, কিন্তু সঠিক খাদ্য আৰু ভাল জীৱনশৈলীৰ দ্বাৰা ইয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি। পাথৰৰ লক্ষণ দেখা দিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে তৎক্ষণাত চিকিৎসকৰ লগত যোগাযোগ কৰিব লাগে।
